Literacka Polanica Helikon

Autor: 
Walentyna Anna Kubik
DSCN5865a.jpg
DSCN6446a.jpg
SZCZYGIEL.jpg

* POEZJA, PRZEDWIOŚNIE I ŚWIĘTOWANIE
Kalendarzowa zima jeszcze trwa, a już budzi się przyroda. Pierwsze wiosenne kwiaty przebiśniegi, krokusy, tulipany, narcyzy powoli wychylają swoje twarzyczki z jeszcze nie nagrzanej słońcem ziemi, każdy choćby jeden kwiatek sprawia radość i przywołuje uśmiech na twarzy.
Przysłowie mówi: w marcu, jak w garncu. Można się zgodzić, bo jednak anomalia pogodowe sprawiają niespodzianki, mimo że słońce grzeje i już za progiem wiosna, a tu nagle pojawia się śnieg i mrozik podszczypie.
Po Walentynkach pojawia się kolejne święto – Dzień Kobiet, obecnie mniej popularne niż przed laty ale okazywanie sympatii ze strony panów mile widziane. Dwa dni później świętujemy Dzień Mężczyzn obchodzony ostatnio chętniej. Bywa że panowie noszą panie na rękach, jednak rewanż bywa niewykonalny, bo jak tu unieść takie skarby? W poezji Klubu Literackiego wiele wierszy poświęca się kobietom, ich urokowi, kruchości, delikatności oraz mocy, jak również o uczuciach panów i zawsze aktualnej miłości.
Dużymi krokami zbliżamy się do wspaniałej Pani Wiosny, kolorowej pełnej świeżej przyrody, w której wśród seledynowej zieleni pysznią się kolorami urocze kwiaty i zachwycająca obfitość natury. Poeci „ostrzą” pióra do nowych wierszy, a malarze pędzle, bo wena twórcza zbliża się dostojnym krokiem w pióropuszu kwitnących sadów, wśród czułych ptasich wyznań i buczeniu pracowitych pszczół.
Zatem otwórzmy serca na wrażliwość, zauroczenie, podziwianie nadchodzącej wiosny i nie tylko.
Walentyna Anna Kubik

WIERSZE
***
Na wiosennym niebie
skowronek wyśpiewuje radośnie
słoneczne promienie
zwiedzają polne drogi
wiatr rozhuśtał drzewa
Bociany w swoich gniazdach
wietrzą skrzydła aniołów
krokusy otwierają
fiołkowe oczy
powoli budzą się
czarowne motyle
(Walentyna Anna Kubik)

***
Być kobietą
to zwiewnie stąpać po łące
walca zatańczyć z wiatrem
dłonią musnąć
miękkością warg oszołomić
dzień zamienić
w święto kwitnącej wiśni
być czarownicą i aniołem
(Walentyna Anna Kubik)
*
Uczucia transkontynentalne
Przez bezmiar oceanów
i kontynentów przestrzenie
ponad szczytami tysiąca gór
pocztą
telefonem
internetem
albo telepatią tajemną
w paczkach
słowach
myślach
lecą do mnie uczucia
pośród nich najważniejsza
miłość
dociera ciepła
nienaruszona
nie muszę sprawdzać
napełniam się
wystarcza na długie tygodnie
aż do następnej przesyłki
czekam spokojny
zawsze że nadejdzie
to od mojej córki
amerykańskiej
kochającej po polsku
całym sercem
(Janusz Olearnik)
*
W mojej kalifornii
W wiecznym słońcu
ludzie z uśmiechami
rozdają dobre uczucia
lśniące
radością bytu
tam
nabieram wiary
w doskonałość
codzienności
(Janusz Olearnik)
*
z lochu na tron chwały
leżące nagie w ciemnościach
biczowane lodowatą strugą
oblepione grudami ziemi w swym lochu
umęczone z wolna zasypiające
na wieki na zmrużenie oka
pomiędzy jawą a snem
spływa ciepło świat wiruje
świetlisty promień zstępuje z wysoka
owija się niczym liany wokół ciał
pociąga je w górę za ręce
rozdziera serca na fontanny kolorów
jak królewskie córki w sali tronowej
w otoczeniu zachwyconych dworzan
niepozorne maleńkie ciała
zmieniają się w cudne kwiaty
śpiew ptaków szelest liści
ludzkie westchnienia zachwytu
podziw dla tulipanów
w sercu miasta ogrodu
w majowej Polanicy Zdroju
(Jan Stypuła)
*
Przebudzenie
na krawędzi Piekielnej Doliny
słychać szmer płynącego srebra
w zielonych dłoniach lasu
śpią omszałe olbrzymy
wczoraj okryta lodową pierzyną
dziś budzi się do życia
zaprasza...
- Polanica
(Jan Stypuła)
*
LIST  DO  CIEBIE  PISZĘ
Pachnący wiosny tchnieniem
że smutek odszedł
gdzieś w niepamięć
co radość maluje
już tu pozostanie
dziś latarnie wspomnień
w jarmarku codzienności
oświetlają miłość
głaszcząc nasze twarze
i sen co budzi nadzieję
co w sercach gości
i żaden podmuch wiatru
już go nie rozwieje.
(Leszek Szczurek)
*
DLA CIEBIE
 Widzę wiosnę w twoich oczach
w objęciach miłości
i ukłon mego cienia
w zakamarkach jaźni,
tyle chciałbym ci dać
wraz z udręczonym
pięknem tego świata
wśród dat spotkań
w kalendarzach
chwilę radości i uniesień
co zły los chciał
je wymazać,
widzę wiosnę w twoich oczach.
(Leszek Szczurek)

Foto: Jan Bubak

Wydania: