Lilla Grabowska Kaleta – wiersze

„Spuścizna Arnosta z Pardubic”
Jedyny kościelno-państwowy
dostojnik czeski
związany z Kłodzkiem
Mediator dyplomata poliglota
Z apetytem na życie
Pozostawił pomnik ze Spiżu
*
„Kultura hańby”
Wygląd zewnętrzny
uczucia lekceważone
osoba nie liczy
jedynie ciało
Strach przed
STAROŚCIĄ
przeraża
*
„Siewca”
Myśl naturalnym prawem
Przechodzenia przez życie
Od sukcesu do sukcesu
z wrodzonymi predyspozycjami
Zasiej ziarno „sukces”
*
„Żyj sztuko”
Duma rozpiera
słowa płyną
pod niebo
Ogień w piersi
Veną
Pieniędzy brak
Królowie bez królestw
*
„Mosty Kłodzka”
Przekraczam
mosty mosteczki
kładki miasta
z ciekawością zmian
*
„Z cienia”
Szukam to czego
szuka Mnie
Szukam odpowiedzi
w sobie
Trudności drogą
do przyszłości
w ten, czy inny sposób
przeszłość zawsze
Nas odnajdzie
*
„Park”
Otwieram okno
rosną drzewa
Czuję ruch powietrza
zmiany pór roku
kaprysy aury
*
„Wiedza”
Opadła z serc ciemność
ulepszając życie
antenatom
Stary czas marzy
lasy, wody, góry, ogień
Stare serca skamieniały
w cyklu historii
*
„Gruzowisko”
Gruzy
opowiadają wojny
żołnierzy pozabijały
Matki dzieci zadusiły
płonąc niczym drwa
Gruzy
łzami ranami
zadane sercom
Widzący wojny boją
znowu w oczach…
Gruzy
ludzie ruin
cegły wyjmują
budując ‘nowe’
z gruzów
*
„Blok”
Niczym szatą oplatają
pnącza wszechobecnej
zieleni
Roztacza architektura
gór