Zarys historii jednostek WP na Ziemi Kłodzkiej (1)

1. Działalność 10 DP
2 Armii Wojska Polskiego
Podczas II wojny światowej administrowane powiaty kłodzki i bystrzycki ucierpiały stosunkowo niewiele od działań bezpośrednich, gdyż fala natarcia wojsk radzieckich i polskich przebiegała bardziej na północ. W maju 1945 r. pojawiły się na Ziemii Kłodzkiej pierwsze pododdziały pułku piechoty, który w czasie działań wojennych wchodził w skład 10 dywizji piechoty, która wchodziła
w skład 2 Armii Wojska Polskiego i podporządkowana była dowódcy I Frontu Ukraińskiego Iwana Koniewa. Większość poborowych wcielonych do jednostek dywizji pochodziła z terenów wyzwolonych, głównie z Podkarpacia i Rzeszowszczyzny. Część stanowili byli partyzanci oraz żołnierze z pułków zapasowych zmobilizowani na terenach ZSRR, głównie w okolicach Lwowa i Kijowa. Korpus oficerski składał się z absolwentów szkoły oficerskiej w Lublinie, oficerów rezerwy sprzed 1939 r., przywódców oddziałów partyzanckich, oficerów polskiego pochodzenia, skierowanych z Armii Radzieckiej oraz radzieckich instruktorów różnej narodowości. Dowódcami dywizji byli: płk Andrzej Czartoryski (29 IX 1944 -17 IV 1945) i płk Alexander Struc (27 IV 1945 - do końca wojny). Przysięga jednostek dywizji odbyła się 14 stycznia 1945 r. w Rzeszowie. W dniu tym dywizja otrzymała również sztandar.
Po pierwszej fazie intensywnego szkolenia, w końcu stycznia 1945 , 10 DP przeszła z rejonu formowania do Katowic. Część jej oddziałów przeznaczono do ochrony obiektów przemysłowych w Kielcach, Krakowie, Oświęcimiu oraz na Górnym Śląsku. W pierwszych dniach marca dywizję przesunięto w rejon: Moczydło, Buszów, Strzelce Krajeńskie, Zdroisko, gdzie zajmowała obronę i prowadziła szkolenie. Następnie przeszła do drugiego rzutu armii na południe od Żmigrodu. 9 -10 kwietnia jednostki 10 DP ześrodkowały się nad Nysą Łużycką koło Lubartowa i Jamno. c.d.n.