U Galów w Narbonne

Chociaż raczej nie spotkamy Asteriksa ani Obeliksa, warto tu zajrzeć ze względu na piękne usytuowanie miasta oraz liczne pamiątki z czasów rzymskich. Narbonne to miasto w południowej Francji, w regionie Langwedocja-Roussillon. Jest najstarsze w tym regionie - zostało założone przez Rzymian w 118 roku p.n.e., jako pierwsza rzymska osada poza łańcuchem Alp. Kolonia, nazywana wówczas Narbo Martius, szybko stała się najbogatszym miastem w południowej Galii i została mianowana przez cesarza Augusta stolicą rozległej prowincji Gallia Narbonensis - rozciągającej się od Tuluzy do Genewy. Już wtedy okolice Narbonne słynęły z produkcji wina - tak bardzo, że w 92 r. pod naciskiem rzymskich winiarzy, cesarz Domicjan zarządził zniszczenie połowy tutejszych winnic.
W owym czasie miasto leżało na ważnej drodze Via Domitia i było dużym portem morskim. W 413 r. miasto zostało zajęte przez Wizygotów. W 719 r. zdobyli je Saraceni, którzy panowali tu przez następne 40 lat. W 759 r. miasto stało się częścią Królestwa Franków. Kariera Narbonne jako ważnego portu rybackiego skończyła się na początku XIV wieku. W 1320 r. potężna powódź naniosła do portu ogromne ilości mułu, zaś rzeka Aude zmieniła swoje koryto. Od tego czasu miasto od morza oddalone jest o ok. 13 km. W 1348 r. Europę spustoszyła epidemia dżumy; zmarło wtedy ok. 40% ludności. Wojna stuletnia pogłębiła nędzę Narbonne i pod koniec XIV w. miasto znalazło się na marginesie. W 1507 r. Narbonne stało się częścią Francji. Wzdłuż przecinających miasto kanałów usytuowane są liczne sklepiki, restauracje i stragany. Są tu też „pływające” kawiarnie. Popularnym miejscem zakupów jest stuletnia kryta hala targowa, zwana Les Halles. W regionie Langwedocja-Roussillon znajduje się ok. 40% francuskich winnic, w których produkuje się wina białe, czerwone i różowe.
Najważniejsze zabytki Narbonne to m.in. katedra budowana w latach 1272-1340 (trzecia najwyższa gotycka budowla we Francji); pałac arcybiskupów z w. XII-XIV; bazylika św. Pawła zbudowana głównie w XII-XIII w. na miejscu nekropolii z IV w.; Via Domitia - pozostałości starożytnej rzymskiej drogi; dwa kanały - Canal du Midi zbudowany w latach 1667-82 (241 km) oraz Canal de la Robine (32 km), oba znajdują się na liście Światowego Dziedzictwa UNESCO.