Dolina Dzikiej Orlicy

Między Górami Bystrzyckimi a Górami Orlickimi znajduje się wyjątkowe miejsce - Dolina Dzikiej Orlicy. Obszar porównywany jest nawet do dolin alpejskich! Dolina Dzikiej Orlicy oddziela oba pasma i ciągnie się na długości ok. 25 km. Rzeka Orlica wypływa na zboczach Bieśca, a dokładniej – jej źródła znajdują się w Topielisku i Czarnym Bagnie. Przed Lasówką łączy się z Černym Potokiem, zmieniając nazwę na Dzika Orlica (Divoká Orlice). W trakcie swego biegu przyjmuje liczne dopływy odwadniające Góry Bystrzyckie. Za Lesicą Dzika Orlica wpływa na terytorium Czech, tworząc tuż za granicą malowniczy przełom zwany Zemská brána. Następnie po połączeniu z Cichą Orlicą, jako Orlica wpada do Łaby w okolicy miasta Hradec Kralove. Tym samym należy do zlewiska Morza Północnego. Od północnego skraju wsi Lasówka aż do Lesicy, nurtem rzeki biegnie granica państwa. W roku 1589 przesunięto granicę między Hrabstwem Kłodzkim a Czechami z grzbietu Gór Bystrzyckich na nurt Dzikiej Orlicy. I od tego czasu granica dzieli sąsiadów – obecnie już tylko administracyjnie. Na przestrzeni wieków dolina była dość gęsto zasiedlona. Miejscowości stykały się ze sobą, tworząc praktycznie jeden długi ciąg osadniczy. Niestety po 1945 r. wskutek trudnych warunków bytowych wsie zaczęły się wyludniać. W latach 70. XX w. zaczęła odradzać się funkcja letniskowa. W latach 90. powstały przejścia graniczne ułatwiające zwiedzanie. Obecnie Dolina Dzikiej Orlicy jest oazą spokoju. Znajdujące się tu miejscowości posiadają wiele atrakcji, zaś doskonałe warunki terenowe sprzyjają uprawianiu turystyki pieszej i rowerowej, a zimą narciarskiej. Fragment doliny o powierzchni 539,7 ha objęty został ochroną w ramach sieci Natura 2000 jako specjalny obszar ochrony siedlisk. Na uwagę zasługują nadrzeczne siedliska olszyn górskich. Występują tu także gatunki ujęte w Dyrektywach Siedliskowych: ryba - głowacz białopłetwy, motyl - modraszek nausitous, ptaki - derkacz i pluszcz.