Dziękujemy Ci Marian...

Najsmutniejsza wiadomość ostatnich tygodni – zmarł Marian Półtoranos – reżyser, dramaturg, arcymistrz monodramu, pisarz, kompozytor, muzyk, pedagog, wychowawca kilku pokoleń aktorów, wieloletni dyrektor Centrum Edukacji Kulturalnej w Kłodzku, Kanclerz Hrabstwa Kłodzkiego, samorządowiec, społecznik, mąż, ojciec, przyjaciel, kolega... Wielka Postać Polskiej Kultury... I od razu tak smutno się zrobiło....
Marian, dziękujemy Ci za te lata, które przyszło nam spędzić razem.
Dziękujemy za czasy Centrum Edukacji Kulturalnej, za wspieranie różnorodnej aktywności młodszych i starszych mieszkańców Ziemi Kłodzkiej, bo w CEKu każdy mógł znaleźć (za darmo!) miejsce dla swojej aktywności: i młodzieżowe grupy rockowe, i chór Concerto Glacensis, i grupy taneczne, i grupy teatralne, i plastycy, i poeci, i szkoły, i Hrabstwo Kłodzkie, i wiele innych stowarzyszeń i grup bardziej lub mniej formalnych.
Dziękujemy za czasy Zderzeń Teatralnych – „dużych” i „małych” - za setki obejrzanych spektakli, za niepowtarzalną atmosferę festiwalu, za dyskusje i pogawędki, za wydawnictwa festiwalowe oraz ogromną promocję Kłodzka w mediach ogólnopolskich. Dziękujemy za klasy teatralne w Chrobrym i nowatorskie podejście do procesu edukacji na poziomie szkoły średniej. To Twoi uczniowie są dzisiaj awangardą polskiego aktorstwa.
Dziękujemy za spektakle wymyślone i wyreżyserowane przez Ciebie, za „Lalki, ciche moje siostry”, „Panią Dobrą”, „Podróż do Buenos Aires”, „Inną”, „Bitwę o Troję”, „Hrabstwo Kłodzkie czyli w kraju Pana Boga”, i blisko sto innych spektakli. To dzięki Twojej twórczej aktywności Kłodzko stało się niekwestionowaną stolicą europejskiego monodramu. Dziękujemy za Twoją aktywność samorządową, za powiązanie współczesności powiatu kłodzkiego z historyczną rolą Hrabstwa Kłodzkiego, za Stowarzyszenie Hrabstwo Kłodzkie, za wszystkich rycerzy, damy, kapelana, hrabiego i wszelkie inne nadania, które pozwalały nam lepiej poznawać historię naszego regionu oraz identyfikować się z tymi, którzy przez setki lat współtworzyli naszą Małą Ojczyznę. Dziękujemy Ci za to, że – mimo licznych propozycji i możliwości – nie wyjechałeś z Ziemi Kłodzkiej, udawadniając, że ważne rzeczy można robić z dala od stolicy, a prowincja to stan umysłu a nie miejsce na mapie.
Dziękujemy za warsztaty artystyczne, za prezentacje powarsztatowe, za festiwale Młodego Odkrywcy, za różnego typu konkursy, za pismo społeczno-oświatowo-kulturalne Kreator, za pomoc organizacyjną i sprzętową, którą setki razy bezpłatnie udzielałeś szkołom, parafiom, stowarzyszeniom, instytucjom, każdemu, kto takiej pomocy potrzebował... I kto nam teraz pomoże?...
Dziękujemy za Twoje poczucie humoru, kreatywność, czas na pogawędki przy szklance herbaty lub kawy, za przełamywanie barier i schematów, pokonywanie przeciwności losu, wspieranie otoczenia... Za szybko odszedłeś... Za szybko...