Literacka Polanica - Helikon

* Nowe projekty Klubu Literackiego Helikon
Wiosenne światło i słońce pobudzają pomysłowość, a poetom dodatkowo – inwencję twórczą. W Klubie Literackim Helikon pojawiły się więc kolejne przedsięwzięcia. Pierwsze to kontynuacja warsztatów poetyckich z dziećmi Szkoły Podstawowej nr 2 w Polanicy-Zdroju w dniu 25 marca. W ten sposób Helikon przygotowuje przyszłych twórców, ale i adresatów poezji. Dzieci obdarzone talentem potrafią wykorzystywać go wyjątkowo skutecznie oraz szybko się rozwijają, jak wiosenne kwiaty. Zadbajmy o nie. Drugie przedsięwzięcie to cykl autorskich spotkań poetyckich organizowanych od połowy marca w polanickim hotelu Nowy Zdrój, przy wsparciu jego dyrektora Jacka Palbowa. To niełatwy projekt z uwagi na to, że poezję trudno zaliczyć do najpopularniejszych rozrywek gości hotelu. Dlatego próbujemy nowych ciekawych form kontaktu poety ze słuchaczami. Staramy się łączyć wiersze i opowieści z oprawą muzyczną, próbujemy prezentacji audiowizualnych, zachęcamy słuchaczy do aktywnego udziału. Chcemy pokazać poezję w przystępny sposób, dostarczając emocji, wrażeń i rozrywki, zachowując wszakże poetycki klimat tych wieczorów. Podzielimy się doświadczeniami i ocenami w kolejnych numerach Gazety. Trzecie przedsięwzięcie to współudział w opracowaniu książki przygotowywanej przez Towarzystwo Miłośników Polanicy mającej być monografią polanickich twórców artystycznych z różnych dziedzin sztuki. Piszemy o tym w osobnym materiale na tej stronie.

* Muzeum Szkła w Polanicy
Nie działa już Polanicy-Zdroju Huta Szkła Barbara. Nie ma produkcji, ani kształcenia kolejnych pokoleń mistrzów. Pozostało tylko piękne szkło w naszych domach, pozostała pamięć wielkich nazwisk twórców szkła artystycznego – Zbigniewa Horbowego czy Stefana Sadowskiego. Nikt nie zabierze nam tradycji, a szkło w pięknych formach, jego twórcy oraz zamiłowanie do posiadania najrozmaitszych form szklanych, wszystko to w Polanicy będzie zawsze. Jednak tradycje i pamięć wymagają pielęgnowania, a także przekazywania kolejnym pokoleniom. Dlatego powstała idea utworzenia w Polanicy muzeum szkła. Dobra, piękna idea, przyszedł czas na jej realizację. Utworzenie takiego muzeum było jedną z obietnic wyborczych obecnego Burmistrza Polanicy i z jego inicjatywy rozpoczyna się właśnie proces przygotowawczy. Pierwszym krokiem jest zgromadzenie eksponatów. W wielu domach polanickich (i nie tylko) stoją na półkach, a czasem nawet gdzieś w piwnicach egzemplarze szkła artystycznego powstałe w Hucie Barbara. Miasto – za pośrednictwem Towarzystwa Miłośników Polanicy rozpoczyna akcję pozyskiwania tego szkła. Można je po prostu ofiarować na potrzeby przyszłego muzeum, w grę wchodzi też jego odkupienie – jest na to specjalny fundusz. Towarzystwo Miłośników Polanicy zwraca się z apelem do wszystkich czytelników Gazety Prowincjonalnej zainteresowanych ideą muzeum szkła o to, aby skontaktować się celem przekazania lub odsprzedaży posiadanych egzemplarzy polanickiego szkła artystycznego. Czekamy w Polanicy na ul. Zdrojowej 13 (Kawiarnia Art. Cafe). Lista ofiarodawców będzie wyeksponowana w przyszłym muzeum.

* Utrwalamy polanickich twórców
Wiadomo nie od dziś, że Polanica-Zdrój jest miastem twórców działających w wielu różnych dziedzinach sztuki. Powstaje jednak pytanie, czy jest to dostatecznie znane, czy jest upowszechniane, czy bogactwo sztuk jest eksponowane jako element wizerunku Polanicy-Zdroju? Chyba jednak nie i dlatego Towarzystwo Miłośników Polanicy podjęło ciekawą inicjatywę. Polega ona na tym, aby opracować i wydać książkę pokazującą pełny przekrój twórców polanickich i ich działalności w zakresie najrozmaitszych sztuk.
W zamiarze inicjatorów tego projektu będzie to książka podkreślająca charakter Polanicy-Zdroju jako miasta twórców oraz pokazująca swoistą „mapę” artystów i ich twórczości.
Książka będzie zawierała następujące wątki: informacje o poszczególnych twórcach - „biogramy” i fotografie twórców, ich utwory (próbki) wg założonej objętości, a także informacje o dostępności twórców (kontakty). Z jednej strony książka ma służyć Miastu i promocji jego wizerunku (Polanica – miasto twórców), a z drugiej strony – samym twórcom, pokazując i promując ich dokonania. Jest też jeszcze aspekt historyczny – aby zapisać trwale obraz polanickiej twórczości dla przyszłych pokoleń, często bowiem jest tak, że dzieła trwają, a ich twórcy pozostają w zapomnieniu lub są niedoceniani.
Według wstępnych założeń przewiduje się uwzględnienie w książce twórców z następujących sztuk: sztuki plastyczne (malarstwo, rysunek, grafika, fotografika, rzeźba, instalacja, rękodzieło artystyczne, wzornictwo przemysłowe, ceramika, witraż, architektura), literatura (poezja, proza, literatura naukowa, historyczna, dokumentalna), muzyka, taniec, teatr, film.
Przewiduje się szerokie podejście do zapisania w książce osób o różnych dokonaniach artystycznych. Wstępnie wyodrębniono takie grupy jak: „gwiazdy” czyli najznamienitsi, znani w kraju i za granicą; „profesjonaliści”, „amatorzy”, „kandydaci” (np. dzieci i młodzież), a także „ci którzy odeszli”.
Podstawową rzeczą i punktem wyjścia dla opracowania książki jest dokonanie „inwentaryzacji” twórców polanickich, ustalenie listy osób i kontaktów, a także przekonanie ich do udziału w przedsięwzięciu. Prace w tym zakresie trwają, ale z tego miejsca inicjatorzy powstania książki zwracają się z apelem do każdego, który czuje się polanickim twórcą i może w jakiś sposób udostępnić przykłady swoich dzieł do wykorzystania w książce.
Drodzy Twórcy, Artyści! Zapraszamy do kontaktu z Towarzystwem Miłośników Polanicy i potwierdzenia swojego udziału oraz podania danych kontaktowych.
Adres email: prezes.tmp@gmail.com.
W kwietniu lub maju odbędzie się specjalne spotkanie wszystkich zainteresowanych, wówczas skierowalibyśmy osobne zaproszenie.
Przewiduje się, iż książka ukazałaby się jesienią bieżącego roku. Potrzebna jest jednak dobra współpraca samych twórców, Towarzystwa Miłośników Polanicy oraz zespołu redakcyjnego książki. Kolejnym ambitnym pomysłem (zapewne na następny rok) jest opracowanie elektronicznej wersji tej książki i umieszczenie jej w internecie – wówczas byłaby dostępna na całym świecie, także dla Polaniczan rozsianych w różnych krajach.

*WIERSZE POETÓW HELIKONU
*Feniks
Mariolce i Jaśkowi
Z ruin wzniósł się stary dom
powstał jak Feniks z popiołów
odtworzył zapomniane
odsłaniając sędziwą twarz sprzed wieków
by ujawnić tajemniczą duszę
która w sercu murów
czekała na zmartwychwstanie
echem przeszłości obudził dawne piękno
- nowe życie starego domu
/Walentyna Anna Kubik/

* Swawolne poszukiwanie spokoju duszy
Bezmiar białości można nabielić
Tysiące wesel się przeweselić
Jezioro marzeń sennych namarzyć
Gęstwinę zdarzeń kiedyś tam zdarzyć
Horyzont cały chmur się nachmurzy
Szaleństwo burz się z tego rozburzy
Słońce hektary róż wyróżowi
Ocean słów twoje myśli wysłowi
Całe się księgi pytań napytasz
Miliony zamków się nazamykasz
Tonę okruszków drobno nakruszysz
Zanim odnajdziesz spokój dla duszy
/Janusz Olearnik/

*Kiedy przyjdzie ochota
wyobraźnia?
każdy ją ma
rozbiega się
trudno ją zebrać
kontrolować, kierować.
Fantazja
korzystaj, podążaj
biegnąc za nią
szaleńcem cię zwą
udajesz że jej nie ma
nudziarzem
najlepiej marszem, truchtem
gdzie pomysłów szalonych
tyle ile trzeba
zaskoczyć, zachwycić
wyzwolić ochotę
głupotę?
ludzka potrzeba
często truchtem
do Kłodzka z Owczej Góry
rozpędzić się lubię
tak zabawniej
w ludzi kłaść ironię swoją
z sarkazmem
dużo zabawy
po mojej stronie
wyprzedzając sprawy
które wyjaśnić trzeba
z fantazji skorzystać
/Sylwia Grzybowska/

*Świt
Dnieje milknie kwadra Księżyca
pełniejszy oddech zagłębia się w cienie
pełźnie i rozprasza się
brzęczą obudzone planety
wielki wóz strudzony nocą
odjeżdża w przepastny kosmos
podąża bez celu bez kierunku
po zmierzch życia
powieki grzęzną w resztkach snu
jedwabisty dotyk pościeli chłodnieje
studzi odkryte ramiona
zegar obwieszcza część świtu
zapach parzonej kawy drażni nozdrza
krucha chwila parzy wargi
wciska się w uszy brzemienna cisza
rozpływają się w lustrach nocne straszydła
stwory zmierzwione jak owcza wełna
każdy łyk słodkiej goryczy sekundy
w minutach cierpkiego westchnienia
wstaje dzień i srodze milczy
wciąż szukając spełnienia
/Grażyna Pachołek/