Pro memoria

Prezentujemy wybrane wiersze z tomiku Pro memoria. Pamięci tych którzy od nas odeszli do wieczności autorstwa państwa Marii i Wiesława Czermaków.
Tak
Jak krople deszczu
Tak jak śnieg i grad
Znikniesz i ty powoli
Gdy nadejdzie twój czas! (W.Cz.)
Byłeś mi światełkiem
w mroku
drogowskazem
na rozdrożach
Wszystkim! (M.Cz.)

Nie
rozpaczaj!
Drzewa
znów się zazielenią (W.Cz.)

Ślad zostawić
ale nie zadeptać śladów
wydeptać nową ścieżkę
wyryć
w kamieniu swoje imię
ale także
oczyścić z liści mogiły
przodków
tak iść przez życie
warto (M.Cz.)

Śmierci
Nie unikniesz
Choćbyś
Miał majątek świata
Zawczasu
Napraw krzywdy (W.Cz.)

Stoję pośrodku
własnego bólu
i nie mam
dokąd uciec (M.Cz.)

Leżysz bez ruchu kochana
Ja pragnę cię żywą mieć.
Okryję twoje ciało przed chłodem,
Rozgrzeję dłońmi twoją krew.
Wybacz!
Nie mogę cię wskrzesić -
Do życia!
Z którego cieszyłaś się.
Odeszłaś moja jedyna -
Ja za tobą pójdę wnet. (W.Cz.)

Nie chcę umierać
wiosną gdy
wokół tyle zieleni
nie chcę odchodzić
gdy życie się budzi
poczekam z tym do jesieni
Nie chcę umierać latem
bo kocham słońce i wodę
i wiatr i rosę i kwiaty
więc latem umierać nie mogę
Jesienią też mi niespieszno
by powędrować w zaświaty
jesień jest tak kolorowa
i sad w owoce bogaty
A zimą? zimą przecież
trudno wychodzić z domu
więc poczekajmy rok jeszcze
i nic nie mówmy nikomu (M.Cz.)

Nadzieja może
pokonać rozpacz (W.Cz.)

Stoję na dnie rozpaczy
trwam w beznadziei
ale ty
każesz mi otrzeć łzę
i iść dalej (M.Cz.)